Φρέσκος Μάρκαρης με το μυθιστόρημα Παλιά Πολύ Παλιά

Ένα βιβλίο ό,τι πρέπει για όσους τους αρέσουν οι αστυνομικές ιστορίες। Ο πασίγνωστος & συμπαθέστατος αστυνόμος Κώστας Χαρίτος πηγαίνει με τη γυναίκα του εκδρομή με γκρουπ στην Κωνσταντινούπολη। Εκεί μπλέκεται στην εξιχνίαση ενός ακόμη αστυνομικού γρίφου। Μία υπερήλικη Πόντια μετατρέπεται στο τέλος της ζωής της σε σίριαλ κίλερ। Το θανατηφόρο όπλο της: οι νοστιμότατες πίτες της… που περιέχουν όμως παραθείο। Ο Χαρίτος συνεργάζεται με τον Τούρκο ομόλογό του Μουράτ Σαγλάμ της αστυνομίας της Πόλης για να μπορέσουν να σταματήσουν τη γηραιά δολοφόνο Μαρία Χάμπαινα। Η Μαρία ξεκαθαρίζει τους λογαριασμούς της με όσους την πίκραναν ή της συμπαραστάθηκαν κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας αλλά δυστυχισμένης ζωής της ανάλογα κερνώντας τους ή δηλητηριάζοντάς τους। Μέσα όμως από τη βιογραφία της μαθαίνουμε και την ιστορία της βασιλεύουσας, ή μάλλον της μειονότητας των Ρωμιών τον εικοστό αιώνα। Καθώς ξετυλίγεται το κουβάρι, αντιλαμβανόμαστε πως δε φταίει μόνον η τουρκική πολιτική του ξεριζωμού της μειονότητας από την Πόλη, αλλά και πολλοί Ρωμιοί που επωφελούνται από το κλίμα τρομοκρατίας που ξεκίνησε με το νόμο του 1942 και ολοκληρώθηκε με τις απελάσεις του 1964।Ο συγγραφέας, Πέτρος Μάρκαρης, φαίνεται πως με το τελευταίο αυτό μυθιστόρημά του ξεκαθαρίζει και τους δικούς του λογαριασμούς με την πατρίδα του την Κωνσταντινούπολη। Χρησιμοποιεί τα δικά του βιώματα, αναμνήσεις και ιστορίες γνωστών του και συγγενών για να πλέξει μια ολοζώντανη και πειστική αστυνομική ιστορία.Η γλώσσα του απλή, λιτή, «καθημερινή» βοηθά ιδιαίτερα στο να ρουφήξει ο αναγνώστης το βιβλίο αυτό σε ένα απόγευμα! Πέτρος Μάρκαρης (2008) Παλιά, πολύ παλιά. Αθήνα: Γαβριηλίδης


Απο το μπλόγκ Βιβλιομανία