Για να κρατούμε σε εγρήγορση το βιβλιόφιλο κοινό μας, αποφασίσαμε να αναρτήσουμε μια ψηφοφορία για τον καλύτερο κριτικό ελληνικής λογοτεχνίας.
Στον κατάλογό μας επιλέξαμε τους κριτικούς (και όχι αυτούς που παρουσιάζουν βιβλία), γι’ αυτό μην παραξενευτείτε που δεν περιλαμβάνονται κάποια μεγάλα ονόματα της βιβλιαγοράς.
Παραλείψαμε τους κριτικούς της μεταφρασμένης λογοτεχνίας, καθότι το μπλόγκ μας ασχολείται κυρίως με την ελληνική πρωτογενή παραγωγή. Ανάμεσά τους υπάρχουν και ορισμένοι που ασχολούνται αμιγώς με την κριτική της ποίησης.
Ψηφίστε, στην αριστερή στήλη, τον αγαπημένο σας βιβλιοκριτικό:
Αλέξης Ζήρας
Ελένη Γκίκα
Κατερίνα Σχινά
Βαγγέλης Χατζηβασιλείου
Δημοσθένης Κούρτοβικ
Μάρη Θεοδοσοπούλου
Γιώργος Βέης
Βασίλης Καλαμάρας
Λίνα Πανταλέων
Τάκης Θεοδωρόπουλος
Τιτίκα Δημητρούλια
Πέτρος Τατσόπουλος
Χρήστος Αστερίου
Γιώργος Αράγης
Κώστας Κατσουλάρης
Ελισάβετ Κοτζιά
Δημήτρης Ραυτόπουλος
Γιώργος Κορδομενίδης
Σταυρούλα Σκαλίδη
Αναστάσης Βιστωνίτης
33 comments:
Μια παρατήρηση: Ο αγαπημένος μας κριτικός (εδώ το κριτήριο είναι και συναισθηματικό-υποκειμενικό) μπορεί να μην είναι αυτός που θεωρούμε αντικειμενικά καλύτερο.
Αγαπητέ μου οιωνεί καλόπιστε,
Μπορείτε να ψηφίσετε με την καρδιά ή με τη λογική. Ολοι οι τρόποι δεκτοί στην ψηφοφορία μας.
Το κατοικίδιο
Χαιρετώ το μπλογκ. Αυτή τη φορά παρασύρθηκα. Ψήφισα! Τον κ. Κούρτοβικ (φαντάζομαι θα το έχει μεγάλη ανάγκη!), την κ. Κοτζιά και έπονται τις άλλες μέρες δυο τρεις άλλοι(εννοείται με μ ί α μόνο ψήφο, η δημοφιλία δεν μπορεί παρά έτσι να εκφράζεται). Όμως δεν σας γράφω γι αυτό, απλώς επ' ευκαιρία το είπα. Μια και ο λόγος για κριτικούς, σήμερα ο κ.Κούρτοβικ μεταξύ άλλων ενδιαφερόντων λέει ότι στην εγκυκλοπαίδεια πάπυρος λαρούς στο λήμμα "ελληνική λογοτεχνία" δεν αναφέρονται πχ η Ζυράνα Ζατέλη και η Ιωάννα Καρυστιάνη. Ασχέτως του πόσο μας αρέσουν προσωπικά, πρόκειται για σημαντικές και γνωστότατες συγγραφείς που αν μη τι άλλο είναι και μεταφρασμένες και προβάλλουν την Ελλάδα "έξω" (έχω βρει σελίδα του Πανεπιστημίου Λομονόσωφ της Μόσχας όπου φοιτητές κάνουν εργασία πάνω σε έργο της Ζατέλη, συγκρίνοντάς την με άλλων εθνικοτήτων πολύ σημαντικούς Ευρωπαίους συγγραφείς. Που σημαίνει, οι συγγραφείς μας δεν προωθούνται μόνο με μεταφράσεις για το ελεύθερο εμπόριο αλλά και από τις πανεπιστημιακές έρευνες. Κλείνει η παρένθεση) Τι γνώμη έχουν οι άλλοι κριτικοί άραγε για το ίδιο θέμα;(εννοώ την εγκυκλοπαίδεια) Οι κριτικοί που μπλογκάρουν επώνυμα θα μπορούσαν ίσως με το κύρος τους να μεταφέρουν μια τέτοια, πολύ σοβαρή νομίζω,συζήτηση στο χώρο των μπλογκ.
επ' ευκαιρία προσθέτω το εξής άσχετο με τα παραπάνω, αλλά σχετικό με όσα γράφει σήμερα ο κ. Κούρτοβικ. για τις κυρίες που διαβάζουν (εδώ και στο βιβλιοδρόμιο), θα συνιστούσα το βιβλίο της Ζερμαίν Γκρηρ "Η ολοκληρωμένη γυναίκα", εκδόσεις Ενάλιος, πριν αποφασίσουν ότι η μαστογραφία θα πρέπει να είναι εκ των ων ουκ άνευ στη ζωή τους. Γιατί φυσικά μόνο αυτές θα αποφασίσουν, "ανεξαρτήτου ηλικίας"!
φιλικά, πελεγρίνα (φταίει η βροχή σήμερα, έχω πάρει σβάρνα και φλυαρώ!)
υγ :καρδιά και λογική δεν είναι πάντα σε σύγκρουση. Στην πραγματικότητα, πρόκειται γι παρεξήγηση. Αλλά, μεγάλη κουβέντα!
Προς την pellegrina.
Αγαπητή το πρόβλημα δεν είναι ΜΟΝΟ ότι ο Κούρτοβικ είναι ΜΙΣΟΓΥΝΗΣ που κι αυτό θα έπρεπε να σε ενοχλεί αρκετά ώστε να μην τον ψηφίσεις, αλλά ότι είναι ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΣ και γράφει κριτική κατά παραγγελία. Ετσι κάποιες φορές τα κείμενά του είναι ενδιαφέροντα και διεισδυτικά κάποιες άλλες είναι αποτέλεσμα εκδούλευσης προς κολλητούς και ομόκλινους/νες παραγόντων του χώρου του βιβλίου.
Λυπάμαι Κατοικίδιο που δεν μπορώ να υπογράψω το κείμενο, αλλά κάποιες αλήθειες πρέπει να λέγονται έστω κι ανώνυμα (και δυστυχώς μόνον έτσι γίνεται να ειπωθούν)
Παρασύρθηκα και εγώ θευικά και ψήφισα τον Αλέξη Ζήρα. Πάντως χαίρομαι που βλέπω ότι υπάρχουν πολλοί που στέκονται κριτικά στον χώρο του βιβλίου.
''Η κριτική δεν είναι καλλιτεχνική δημιουργία, πάντοτε θα είναι κάτι κατώτερο. Η πλειοψηφία των κριτικών κάνει αυτή τη δουλειά προσωρινά ή από σύμπτωση. Γι' αυτό και είναι πάντα πικροί και λυπημένοι''.
Jean-Luc Godard...Ο άνθρωπος τα έλεγε από το...1964!
Αγαπητοί μου,
Χαίρομαι επειδή αυτή η ψηφοφορία γέννησε ένα υγιή διάλογο. Ο κάθε κριτικός -είναι μοιραίο- να έχει τις συντεταγμένες του, τις προτιμήσεις του και το στύλ του. Η αφοριστική απορριπτικότητα θα ήταν επικίνδυνη. Η κριτική με επιχειρήματα αποδεκτή.
Το Κατοικίδιο
"Πικροί και λυπημένοι"; Μα και η καλλιτεχνική δημιουργία υποθέτω ότι δεν θα είναι πάντα μέσα στη γλύκα και τη χαρά. Ίσως αντί να αντιπαρατίθενται, να ένωναν τις γλυκόπικρες χαρμολύπες τους;
Αγαπημένο μου κατοικίδιο, ήρθα για να σου πω ένα μεγάλο συγνώμη, γιατί απόψε είδα στον Νίκο Λαγκαδινό το παλιό ποστ για τον αξέχαστο Παναγιώτη Κατσιρέλλο. Είμαι ασυγχώρητη, μα δεν το είχα πάρει είδηση! Ευχαριστώ που μιλήσατε κι εσείς γι' αυτόν τον μεγάλο συγγραφέα και ωραίο Άνθρωπο!
Μετά χάρηκα που έχεις για θέμα κριτικούς!
Μακάρι να τους ήξερα όλους και να ήμουν δίκαιη, να μην αδικήσω κάποιους.
Τα έφερε η ζωή να γνωρίσω από κοντά την Ελένη Γκίκα, οπότε θα την ψήφιζα με όλη μου την ψυχή, με χέρια και πόδια!Βλέπεις έκρινε και λείαν επιεικώς το βιβλίο μου!
Και χωρίς να με ξέρει!Και μόνο που το διάβασε ένας κριτικός, μου αρκεί!
Μακάρι να το διάβαζαν κι άλλοι κι ας με μάλωναν! Ας έλεγαν: Δεν έγραφε καλά όταν έκλαιγε ή όταν χαιρέταγε την Μάννα της!
Τώρα που λες άρχισα να μαθαίνω κάποια πράγματα για τους κριτικούς!
Έμαθα για τον Ζήρρα και τον ψάχνω τώρα στην Αυγή να τον διαβάσω, όπως και τον Κούρτοβικ στα Νέα.
Επιεικής μου φαίνεται ο Ζήρρας και πολύ αυστηρός ο Κούρτοβικ. Τους άλλους δώσε μου χρόνο να τους μάθω, γιατί όχι που δεν διάβαζα για βιβλία, αλλά ποτέ δεν κοίταζα τα ονόματα. Το θέμα του κάθε βιβλίου με ενδιέφερε. (παλιότερα)
Να σκεφτείς κάποια εποχή έστειλα βιβλία μου σε κριτικούς όλων των εφημερίδων!Έτσι μου είχαν πει, έτσι είχα κάνει!
Η Ελένη όμως πήγε και τ' αγόρασε!
Μεγάλη υπόθεση! Ε;
Τι γράφεις; Είναι και η Σταυρούλα μας κριτικός;
Έκπληξη!Έπρεπε να το είχα καταλάβει, αλλά είναι μικρούλα ρε παιδί μου!Πού να το φανταστώ;
Κατοικίδιό μου, θα ψηφίσω με καρδιά και άστο εκεί για καιρό, να μάθω και τους άλλους και να έρθω να ξαναψηφίσω.
Συγνώμη που σε ζάλισα!
Καλό ξημέρωμα!
Μόλις ψήφισα τον κ. Τάκη Θεοδωρόπουλο, αν και δεν έχω αντιληφθεί να είναι κριτικός ελληνικής λογοτεχνίας! Αφού τον έχετε όμως στη λίστα τον ψήφισα, κι ας μη μου αρέσει πάντα το ειρωνικό ύφος του, γιατί έχει το πιο σημαντικό που έχει όποιος γράφει οπουδήποτε: ΓΕΡΗ ΑΠΟΨΗ! Και επιπλέον δύναμη και ζωντάνια στα κείμενά του, είναι δηλαδή από αυτούς που, ανεξαρτήΤΩΣ του αν θα συμφωνήσεις ή όχι, λες "Για να δω τι γράφει ο Θεοδωρόπουλος", με τη βεβαιότητα ότι δεν θα πλήξεις.
Πελλεγκρίνα μου,
Ο Τακης θεοδωρόπουλος άσχολείται με την ευρύτερη κριτική, παίροντας αφορμή απο θέματα ΄βιβλίων.
Θεωρώ πως με αυτή την έννοια δεν έπρεπε να παραλειφθεί απο τη λίστα μας.
Πάντως, έχει άποψη και μάλιστα με εμβάθυνση.
Ευχαριστούμε για τις ωραίες αναλύσεις σου.
Το Κατοικίδιο
Παράξενη λίστα. Βάζεις στους κριτικούς ορισμένους συγγραφείς που ενίοτε κρίνουν κιόλας, απέκλεισες τους πανεπιστημιακούς που καταθέτουν συχνότατα κριτικές βιβλίων, έθεσες βιβλιοπαρουσιαστές στη λίστα των κριτικών, ενώ δηλώνεις ότι δεν περιλαμβάνεις όσους παρουσιάζουν βιβλία.
Με συγχωρείς, αλλά πιστεύω ότι το τοπίο είναι διαφορετικό απ' ό,τι το παρουσιάζεις.
Πατριάρχης Φώτιος
Αγαπητέ μου Πατριάρχη,
Προσπάθησα να δώσω μια συνολική εικόνα των ανθρώπων της βιβλιοκριτικής. Οι πανεπιστημιακοί δεν με πείθουν ως βιβλιοκριτικοί, γι αυτό δεν τους περιέλαβα εξανλτητικά.
Επίσης, έχουν συμπεριληφθεί κάποιες εξαιρέσεις ανθρώπων που παρουσιάζουν βιβλία, επειδή είναι νέοι και υποσχόμενοι για την κριτική στο μέλλον.
Αυτή ήταν η λογική της ψηφοφορίας. Εάν έχετε να προτείνετε εσείς κάποιους άλλους μπορείτε να μου υποδείξετε ποιούς για να φτιάξουμε μια νέα λίστα ψηφοφορίας.
Ευχαριστώ
Το κατοικίδιο
Θα φροντίσω να σου στείλω τις αντιπροτάσεις μου, ώστε να τροποποιήσεις, αν τις βρεις αξιοπρόσεκτες, τη λίστα σου.
Πατριάρχης Φώτιος
Ζητώ συγνώμη για την παρατήρηση μα πιστεύω πως το ερώτημα οφείλει να επαναδιατυπωθεί.
Δεν έχει σημασία ποιός είναι ο αγαπημένος κριτικός αλλά ποιόν εμπιστεύεται κανείς.
Ωραία η πρωτοβουλία θα ήθελα να συμμετάσχω μα η ιδιότητά μου δεν ξέρω αν το επιτρέπει. Ίδωμεν!
Ωστε λοιπόν σύμφοωνα με την Πελεγκρίν(ι)α, μπορεί να ψηφίζει και να ξαναψηφίζει κανείς; Δεν έχει ο καθενας από μια ψήφο; Ε, δεν πάμε καθόλου καλά εδώ μέσα.
Αγαπητέ κυρ Μανουήλ,
΄Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη. Και βέβαια μπορείτε να εκφράσετε την άποψή σας για τους βιβλιοκριτικούς ως πιό πολύ συναλλασσόμενος με αυτούς στο επίπεδο των εκδόσεων.
Οσο για το ερώτημα, δε νομίζω πως πρέπει να επαναδιατυπωθεί, γιατί δεν εμπιστευόμαστε τους κριτικούς εφ΄όλης της ύλης αλλά κατ΄άρθρο και περίσταση.
Οσο για σάς ανώνυμε, καθένας έχει δικαίωμα να ψηφίζει άπαξ του 24ώρου, όχι άπαξ δια παντός. Αλλοίμονο αν δεν γνωρίζετε τους κανόνες των ψηφοφοριών.
Το Κατοικίδιο
πολύ ενδιαφέρον αυτό το περί "εμπιστοσύνης", ενδιαφέρουσα και η απάντηση που δόθηκε. Να επιμερίσω κι άλλο το ερώτημα. Ποιος είναι ο "εμπιστευόμενος" τον κριτικό, το κοινό ή ο συγγραφέας; Πού απευθύνεται δηλαδή κυρίως ο κριτικός; Συνήθως εννοούμε το πρώτο, ξεχνάμε όμως ότι απευθύνεται και σε συγγραφείς! Μήπως θα έπρεπε οι συγγραφείς να πουν τη γνώμη τους (όχι κατ ανάγκην να ψηφίσουν)χωριστά; Τι ζητάνε από έναν κριτικό;
Αγαπητή μου,
Η κριτική αφορά τους συγγραφείς και το έργο τους, αλλά απαευθύνεται στους αναγνώστες γιατί είναι μια προσωπική αποτίμηση ενός λογοτεχνικού κειμένου.
Επομένως, οι συγγραφείς δεν μπορούν να κατευθύνουν τους κριτικούς. Μπορεί να νιώθουν ριγμένοι ή πικραμένοι ή αδικημένοι απο την όποια κριτική, αλλά σίγουρα δεν έχουν δικαίωμα να χειραγωγούν την κριτική.
Χαίρομαι που ανοίξατε αυτή τη συζήτηση.
Το Κατοικίδιο
Κατοικίδιο, τι ριγμένος, αδικημένος κλπ, μια κριτική δεν είναι παρά ένα κείμενο, ας το εκμεταλλευθούν για το καλύτερο και τέλειωσε. Από την άλλη, ούτε τους κριτικούς πιάνω: αν πράγματι τους προβληματίζει η δυνατότητά τους να ρίξουν, αδικήσουν, πικράνουν, γιατί κάνουν αυτή τη δουλειά; Ή δεν σε νοιάζει ή δεν το κάνεις. Εκτός αν πάμε στην σπανιότατη περίπτωση ανθρώπου που τον νοιάζει μεν, το κάνει δε, επειδή έτσι είναι το σωστό. Εγώ ας πούμε, που θα με ένοιαζε πολύ, με τίποτα δεν θα έκανα τη βρομοδουλειά κι ας πήγαιναν χαμένα όλα τα μεγάλα έργα που τυχόν θα ανακάλυπτα με την κριτική μου οξυδέρκεια και την αδέκαστη στάση μου. Αλλά δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό, μεταξύ μας μάλλον σε δειλία μου κάνει. Τέλος πάντων, αγαπητή, ψήφισα και την κ. Πανταλέων γιατί οι κριτικές της (αυστηρές και ολίγον "ψείρες") θα πρέπει λογικά να είναι πολύ ευεργετικές για τους συγγραφείς για το επόμενο βιβλίο τους (ψήφισα και τον κ Κατσουλάρη, που μου φάινεται απλός και ουσιαστικός, δεν βερμπαλίζει, δεν φιλολογίζει)
υγ: Έχω απορία για το μηδέν του κ. Βαγγέλη Χατζηβασιλείου. Από τα πολύ μεγάλα ονόματα της κριτικής. Εγώ γενικά προτιμώ τους πιο λακωνικούς και "τσεκουράτους" (υπέρ ή κατά) αλλά πώς γίνεται ο κ. Χατζηβασιλείου να είναι στο μηδέν; Εντάξει, εδώ ψηφίζουν οι περιφερόμενοι στα μπλογκ, αλλά λογικά θα έπρεπε να είναι δημοφιλής. Δημοφιλής και με κύρος, η καλύτερη περίπτωση. Έχει κανείς μια γνώμη;
Ωραλια, καλέ! άντε να ψηφίζουμε όλοι από μια φορά κάθε μέρα, να δουμε τι θα γίνει. Μαγείρεμα... Αυτά τα πράγματα δεν είναι σοβαρά, Κατοικίδιο. Απαξ έπρεπε να ψηφίζει κανείς, όχι διακόσιες φορές, εντάξει;
απίστευτο το πως μπορούν να πεταχτεί στο ίδιο σακί φίρδιν μίγδιν ό,τι σούρθει στο μυαλό κι απο αυτό το τυχαίο συναπάντημα να ζητηθεί απο τους βιβλιόφιλους να βγάλουν και συμπέρασμα. Απίστευτο! Η Σχοινά με τη Σκαλίδη, ο Βέης με τον Καλαμαρά και ο Κορδομενίδης με τον Κατσουλάρη. Κι αυτή η κυρία η Πελεγκρίνα που ψηφίζει τον Θεοδωρόπουλο όχι γιατί αλλά γιατί .... Μα αυτή η εποχή έχει τόση άγνοια; ΝΑΙ ΕΧΕΙ!
Καλά ρε ξερόλα,
Κάτσε στ' αυγά σου που πάς να μας δημιουργήσεις ταξικές διαφορές και στους κριτικούς. Ολοι κομπλεξικοί είναι! Κάποιοι κομπλεξικότεροι απο άλλους. Πάντως, εγώ το πάω το Κατοικίδιο που τους τσουβάλιασε όλους.
τέτοια ισοπέδωση αντεπαράταμας; τότε όλα οκ κυρία πελεγκρίνα.
έτσι βλέπετε τη λογοτεχνία κα πελεγκρίνα; "κείμενα που τα συστατικά τους είναι κατά 90% η κατάθλιψη και/ή ο κυνισμός"; θα σας έλεγα να το παρετε αλλιως και θα βρεθειτε σε παραδεισους.
απορημένε, αυτά που διαβάζω εγώ είναι καλύτερα γιατί οι κριτικοί έχουν κάνει οι έρημοι τον κόπο να τα ξεδιαλέξουν για χάρη μου. Αλλά η στοίβα στο γραφείο τους (που δεν ξέρω αν συνιστά στο σύνολό της "λογοτεχνία")φαντάζομαι ότι κάπως έτσι θα είναι, γιατί οι άνθρωποι γράφουν συνήθως "για να εκφραστούν" και αυτό που εκφράζουν κυρίως είναι η θλίψη ή ο θυμός.
Άσχετο εντελώς, μια παραίνεση στη φίλη κατοικίδιο: μήπως να ανέβαζες ένα έξτρα ποστάκι για τη Μελίνα Καρακώστα που μόλις πέθανε;
Επί τη ευκαιρία, αντί άλλου σχολίου για το σχετικό λεξιλόγιο, υπενθυμίζω ένα χωρίο από το Σάββατο της Σώτης (χωρίο που θα αρέσει ελπίζω και στις φεμινίστριες φίλες του παρόντος μπλογκ)
Μόλις έχει πεθάνει η μητέρα της Μπίμπι, της κολλητής της κεντρικής ηρωίδας και ο αδερφός της της λέει "Τώρα που έφυγε η μαμά πρέπει να μείνεις εδώ, σε χρειαζόμαστε" (κάπως έτσι) Εννοώντας ότι τώρα πρέπει να μείνει για να τους πλένει, να τους μαγειρεύει κλπ, να κάνει δηλαδή ό,τι έκανε η μαμά.
Και η Μπίμπι: " Η μαμά δεν έφυγε, π έ θ α ν ε. ΕΓΩ θα φύγω"...
Αγαπητή Pellegrina,
Σας ευχαριστώ για τα σχόλια και για την υπόδειξη περι της μακαριστής Μελίνας Καρακώστα. Θα επιμεληθώ άμεσα του θέματος.
Οι απόψεις σας σεβαστές αν και μερικές φορές τραβηγμένες. Οι κριτικοί δεν είναι πικρόχολοι και καταθλιπτικοί, έχουν και τις καλές στιγμές τους.
Το Κατοικίδιο
Πάλι η Πελεγκρίνα που είναι Πελεγκρίνος. Μεγάλος Μαϊντανός των Μπλόγκς. Βρήκε νόημα στη ζωή του.
Post a Comment