Friday, January 18, 2008

Τα καπρίτσια της διαπλοκής

Είναι εξοργιστικό, κουραστικό, επαναλαμβανόμενο το φαινόμενο της διαπλοκής και των προσωπικών παιχνιδιών στη λογοτεχνική μας πιάτσα। Η δεσποινίς Φακίνου, κληρονομική ιδιότητι, αφού απέλαβε ειδικής παρουσίασης των νεοεμφανιζομένων του οίκου Καστανιώτη στο ιδιόκτητο σχεδόν περιοδικό Διαβάζω, τώρα κάνει το γύρο της με κριτικές και παρουσιάσεις σε όλο τον κόσμο του βιβλίου.

Μάλιστα, ο κατα τα άλλα άτεγκτος, ασυμβίβαστος, βαρύς κ. Κούρτοβικ είχε το θράσος να παρουσιάσει μάνι μάνι την κοπελούδα, που παρά την βοήθεια της μητρός, δεν κατάφερε να πείσει για το παραμικρό ίχνος ταλέντου.

Λυπούμαι που η μητέρα Φακίνου, έβαλε το παιδί της στην εκδοτική αγορά κάνοντάς το βορρά στα παντός είδους αντικρουόμενα συμφέροντα.
Μία συνεπής και νουνεχής μητέρα προστατεύει το σπλάγχνο της, το καθοδηγεί και το ενθαρρύνει να πάρει μόνο του το δρόμο της δημιουργίας. Δεν επιβάλλει, δεν προκαλεί, δεν θυματοποιεί εν τέλει την πολύτιμη κόρη!


Το Κατοικίδιο


Το Καπρίτσιο της κυρίας Ν

Του Δημοσθένη Κούρτοβικ

Εφημερίδα Τα Νέα

Με αυτό τον ελκυστικό τρόπο, σαν παρωδία γοτθικού αφηγήματος, αρχίζει το μυθιστόρημα Το καπρίτσιο της κυρίας Ν., πρώτη εμφάνιση της 31χρονης Μαρίας Φακίνου (εκδ: Καστανιώτη, σελ: 252, τιμή: 15 ευρώ). Στη συνέχεια, όμως, οι προσδοκίες μας διαψεύδονται. Η αφήγηση μεθεστιάζει σε άλλα πρόσωπα και άλλες ιστορίες, έπειτα πάλι σε άλλα, χάνουμε το νήμα με όλα αυτά τα ζιγκ ζαγκ, ώσπου κάποια στιγμή η συγγραφέας, με μια ακραία μεταμοντέρνα κίνηση, εντυπωσιακή, όχι όμως απαραίτητα ουσιαστική, μας το ξαναδίνει, αγνώριστο, εντελώς διαφορετικό από ό, τι είχαμε νομίσει και μάλλον άχρηστο. Σε κάποιο στάδιο της συγγραφικής πορείας της η Ευγενία Φακίνου, μητέρα της Μαρίας, έγραφε μυθιστορήματα με έντονα μεταμοντέρνο χαρακτήρα (με θέμα, δηλαδή, την ίδια την αφήγηση ως αυθαίρετη κατασκευή του συγγραφέα), πιθανότατα για να απαντήσει σ΄ εκείνους που την κατέκριναν για συγγραφική ευκολία και παραχωρήσεις στο αγοραίο γούστο. Η κόρη όμως (που σίγουρα έχει ταλέντο) δεν βαρύνεται με τέτοιες κατηγορίες. Προς τι, λοιπόν, τέτοια λογοτεχνίζοντα καπρίτσια ;

10 comments:

Anonymous said...

Σας ευχαριστώ πολύ.
Θα σας βάλω και λινκ στο δικό μου γιατί εκτιμήσατε το αίτημά μου...:)

Γιώργος Μίχος

Anonymous said...

Αν κατάλαβα καλά, μέμφεστε τον κύριο Κούρτοβικ που παρουσιάζει το βιβλίο της Φακίνου. Μα ο άνθρωπος το θάβει (τουλάχιστον κάθε αναγνώστης που ξέρει πέντε δράμια από λογοτεχνία αυτό θα αντιληφθεί κατά πάσα πιθανότητα) κι εσείς γράφετε ότι "είχε το θράσος να παρουσιάσει μάνι μάνι την κοπελούδα";

Anonymous said...

gazaka, δεν έχεις άδικο για την κριτική του Κούρτωβικ αλλά πιστεύεις ειλικρινά ότι κάθε πρωτοεμφανιζόμενος έχει την πολυτέλεια να ασχολούνται με τη δουλειά του οι πιο γνωστοί κριτικοί; Δεν το καταλαβαίνεις ότι είναι προβολή και μαλιστά από έναν κριτικό που δεν φημίζεται για την αγάπη του προς τις γυναίκες πεζογράφους και ο οποίος συστηματικά κι επιδεικτικά αγνοεί ακόμα και τις πιο καταξιωμένες εξ αυτών;

Anonymous said...

Ε! λοιπόν, πόσοι πρωτοεμφανιζόμενοι συγγραφείς- αν δεν έχουν κάνει το γύρο όλης της καλής κριτικής- έχουν την τύχη να διαβάζονται απο τον κ. Κούρτοβικ; Μόνο η στενή παρέα του.
Και μόνο που ασχολήθηκε ο εν λόγω πολλά βαρύς κριτικός με την κοπελούδα, αποδεικνύει την συγγενική διαπλοκή. Κι επειδή "αμαρτίαι γονέων" δεν πρέπει να "παιδεύουσι τέκνα", θεωρώ πως η κυρία Φακίνου ώφειλε να μείνει έξω απο τις λογοτεχνικές απόπειρες της κόρης.
Δεν μετακινούμαι απο τη θέση μου, γιατί θεωρώ άδικη και απαράδεκτη την τακτική του κυκλώματος. Το μπλόγκ γι αυτό υπάρχει, για να δείχνει τα στραβά του συστήματος.
Το Κατοικίδιο

Anonymous said...

Δεν διαφωνώ με την ουσία της κριτικής για τις κυρίες Φακίνου, αλλά είναι λίγο υπερβολικό να θεωρούμε υπερβολή μια απερίφραστα κακή κριτική για ένα βιβλίο. Εκεί που θα συμφωνήσω σίγουρα είναι ότι ο Κούρτοβικ ασχολήθηκε με το εν λόγω βιβλίο λόγω του ονόματος της συγγραφέως του, ίσως και με το ζόρι, αν κρίνω από το ύφος του...

Anonymous said...

[αντί για "υπερβολή", διαβάστε "προβολή"]

Anonymous said...

μήπως ήρθε η ώρα να γίνει διαγωνισμός για το πιο κομπλεξικό ιστολόγιο; μίλα επιτέλους για το περιεχόμενο των βιβλίων εκτός αν αδυνατείς να το κατανοήσεις.

Anonymous said...

Αγαπητή ανώνυμη,
Θεωρώ πως το ιστολόγιο είναι απολύτως πολιτικό και δεν ασχολείται με την πρωτότυπη κριτική των βιβλίων. Μεταφέρει απόψεις άλλων και κρίνει την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της ελληνικής λογοτεχνίας. Επειδή είναι ανώνυμο, μεταχειρίζεται επώνυμες κριτικές και σχολιάζει κατα κρίση.
Εννοείται πως έχουμε διαβάσει τα βιβλία , αλλά δεν είναι η τακτική μας να τοποθετούμε την ανώνυμη κριτική μας.
Σας ενοχλεί που δεν αποκαλύπτουμε το πρόσωπό μας για να μιλάμε στα πηγαδάκια σας και να επηρεαζόμαστε (όπως όλοι οι άλλοι βιβλιόφιλοι μπλόγκερς) απο την παρέα σας. Είμαστε και θα παραμείνουμε ανεξάρτητοι και θα υψώνουμε τη φωνή του κάθε προβληματσμένου ανθρώπου των Ελληνικών Γραμμάτων.
Αυτά και η κακία αρκεί τη ημέρα αυτή!

Anonymous said...

Καλά για χαζούς μας περνάς; Λες να μη ξέρουμε κοπέλα μου γιατί στήνεις ψηφοφορίες τη μία μετά την άλλη; Σταμάτα να γλείφεις τους κριτικούς με στόχο μια θέση στον ήλιο ή μάλλον μια παρουσίαση των βιβλίων σου στις εφημερίδες τους. Μπορεί να σου πετάνε ένα ξεροκόμματο που και που, μα μη νομίζεις ότι σέβονται και το 'έργο' σου. Θάβοντας και βρίζοντας θα γίνεις καλύτερη συγγραφέας; Αντε από κει που θα μας κάνεις και μάθημα ηθικής. Γλειφτρόνι!

Anonymous said...

Η ζήλια είναι κάτι που τιθασεύεται αγαπητό κατοικίδιο. Αντί να κάθεσαι και να εκλιπαρείς για τα ιντερνετικά χάδια κάθε αγνώστου γιατί δεν κάνει κάτι δημιουργικό; Ετσι κι αλλιώς οι καταγγελίες σου είναι βλακώδεις. Είσαι ο περίγελος του πραγματικού κόσμου, εσύ και κάτι αποτυχημένοι ποιητές, που συμμετέχουν πιο πάνω στο διάλογο με ψεύτικη υπογραφή. Δεν μπορώ να σας βρίσω γιατί σας λυπάμαι.