Monday, November 10, 2008

Τα καπελωμένα βραβεία

Ηρθε και φέτος η ανακοίνωση για τα καπελωμένα βραβεία του ΕΚΕΒΙ απο την μισθοσυντήρητη επιτροπή των συσχετισμών και πάθαμε μια αναφυλαξία όλοι εμείς που χειριζόμαστε αυτό το μπλόγκ . Φέτος προστέθηκαν και οι κατευθυνόμενες λέσχες βιβλίων του ΕΚΕΒΙ, για τις οποίες θα μιλήσουμε κάποια άλλη φορά.

Φυσικά, οι ίδιοι δήθεν σοβαροφανείς κριτές και η παρέα του βιβλίου υποκύπτοντας στους συσχετισμούς του αλληλογλυψίματος μας κάστας εκδοτών και συγγραφέων παρουσιάζουν τη λίστα των δήθεν πιο δημοφιλών βιβλίων αφήνοντας απέξω Δημουλίδου, Μαντά και άλλες ευπώλητες κυρίες του ερωτικο-κοινωνικού μυθιστορήματος. Και για να φανούν πιο αντικειμενικοί οι παρεοκαρεκλοκένταυροι της βιβλιοεξουσίας, εξαίρεσαν απο τη λίστα το νέο δημοφιλές αστυνομικό του προέδρου Μάρκαρη.

Τέλος, δεν θα ακουστούν σχόλια και αντιδράσεις αφού το ΕΚΕΒΙ για να καλύψει τα νώτα του φρόντισε να περιλάβει ένα βιβλίο των εκδόσεων Ψυχογιός που πέρισι κίνησε όλο το θόρυβο για την τρύπια λίστα του ΕΚΕΒΙ.

Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί! Με τον παρά μας βαρεθήκαμε να κάνετε πολιτικές σε όλα τα είδη του δημόσιου βίου!!!


Τα Κατοικίδια εν εξάλλω

· Πανδαιμόνιο του Κώστα Ακρίβου στις εκδόσεις Μεταίχμιο ·

Η αηδονόπιτα του Ισίδωρου Ζουργού στις εκδόσεις Πατάκης

· Ανεπίδοτοι έρωτες του Περικλή Κοροβέση στις εκδόσεις Ηλέκτρα

· Η Μαρία των Μογγόλων της Μαριάννας Κορομηλά στις εκδόσεις Πατάκη

· Τι ζητούν οι βάρβαροι του Δημοσθένη Κούρτοβικ στις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα

· Ο τελευταίος Παλαιολόγος του Γιώργου Λεονάρδου στις εκδόσεις Λιβάνη

· Αλδεβαράν του Παύλου Μάτεσι στις εκδόσεις Καστανιώτη

· Τηλεμάχου Οδύσσεια του Δημήτρη Μίγγα στις εκδόσεις Μεταίχμιο

· Όλα σου τα μαθα, μα ξέχασα μια λέξη του Δημήτρη Μπουραντά στις εκδόσεις Πατάκη

· Του φιδιού το γάλα του Γιάννη Ξανθούλη στις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα

· Η Μεγάλη Άμμος του Βαγγέλη Ραπτόπουλου στις εκδόσεις Κέδρος

Βίλα Κόμπρε του Αλέξη Σταμάτη στις εκδόσεις Καστανιώτη

· Φτερά από μετάξι της Πασχαλίας Τραυλού στις εκδόσεις Ψυχογιός

· Ραγδαία επιδείνωση του Θανάση Χειμωνά στις εκδόσεις Πατάκη
και (εκτός συναγωνισμού) Παλιά, πολύ παλιά του Πέτρου Μάρκαρη στις εκδόσεις Γαβριηλίδης

19 comments:

Ταραντούλα said...

Αναρωτιέμαι στ αλήθεια με ποια κριτίρια μας προτρέπετε ν θεωρήσουμε επίπλαστη τη λίστα σε ό,τι αφορά την υποψηφιότητα του Ψυχογιού ιδιαίτερα. ποιος είναι ο λόγος που θα έπρεπε να είναι μέσα η Μαντά και η Δημουλίδου και όχι η Τραυλού!!!
Ακόμα κι αν είναι κατευθυνόμενα όλα όπως λέτε η υποψηφιότητα της κ. Τραυλού ήρθε να μας θυμίσει ότι τελικά μεγάλοι συγγραφείς που τα βιβλία τους ευτυχώς θα παραμείνουν διαχρονικά πρώτα σε πωλήσεις και δεν θα σκάσουν ως πυροτεχνήματα για να εξαφανιστούν αργότερα από το λογοτεχνικό στερέωμα,προτιμήθηκαν!!!
Λίγη σύνεση παρακαλώ επιτέλους !!!

Pellegrina said...

θα ψήφιζα τον Κούρτοβικ (θα ψήφιζα και μερικούς άλλους που εχω διαβάσει τα βιβλία και μου φάνηκαν ενδιαφέροντα, πχ Χειμωνά), αλλά εχω ένα πρόβλημα που καταθέτω ως απλή αναγνώστρια: την ψήφο με sms! Όχι γιατί είμαι εναντίον της τεχνολογίας, αλλά γιατί το μέσον από τη φύση του, ειδικά αν εισαι σε παρέες, προτρέπει εύκολα στο χαβαλέ! Εγώ η ίδια εχω ψηφίσει σε αυτό το διαγωνισμό την ..Πυροβολημένη Νύφη (την οποία δεν έχω διαβάσει βεβαίως), εν μέσω γελώτων σφόδρα κολλητικών! Άρα πώς τώρα να εκφράσω προτίμηση σοβαρή; Αυτό που θέλω να πω ως απλή αναγνωστρια ειναι ότι ο τρόπος ψηφοφορίας στερείται, εκ των πραγμάτων,κύρους. Αν μη τι άλλο, προτρέπει στη συμμετοχή ανθρώπους που δεν εχουν διαβάσει τίποτα! Το να στείλεις sms είναι το απλούστερο πράγμα του κόσμου! Ζητώ λοιπόν συγνώμη, ως θαυμάστρια, από τους συγγραφείς αλλά δεν θα τους υποστηρίξω!

Anonymous said...

KAΛΗΜΕΡΑ.ΜΠΗΚΑ ΣΤΟ BLOG ΤΥΧΑΙΑ.ΚΑΙ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΗΚΑ ΑΡΚΕΤΑ.ΠΟΙΑ ΕΠΙΠΛΑΣΤΗ ΛΙΣΤΑ?ΠΕΡΥΣΙ,ΤΟΣΟΣ ΝΤΟΡΟΣ,ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕΤΥΧΑΝ ΟΙ ΛΕΣΧΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ.ΦΕΤΟΣ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.
ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ?
ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ,ΓΙΑΤΙ ΔΥΟ ΚΥΡΙΕΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΟΥΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΟΧΙ?
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ,ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΚΥΡΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΠΙΟ ΠΑΝΩ.Η ΚΑΘΕ ΜΙΑ,ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟ ΓΡΑΦΗΣ,ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΥΦΟΣ.
ΤΟ ΟΤΙ ΕΠΙΛΕΧΤΗΚΕ Η Κα. ΤΡΑΥΛΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΣΑΣ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ?
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ,ΕΠΕΙΔΗ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΗΝ Κα. ΤΡΑΥΛΟΥ,ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΜΟΝΟ ΣΑΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ,ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΠΑΝΙΟΥΣ ,ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ.
ΕΠΙΣΗΣ,ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ,ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΡΙΨΕΙ ΕΝΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ.
ΤΕΛΟΣ,ΘΑ ΣΑΣ ΘΥΜΗΣΩ ΠΩΣ Η Κα. ΤΡΑΥΛΟΥ,ΕΧΕΙ ΣΤΟ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ ΤΗΣ ΔΥΟ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΣΤΑΘΜΟ:
H MATZIKA THΣ ΑΓΑΠΗΣ
(ΑΣ ΓΡΑΨΕΙ ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΚΟΤΣΙΑ ΕΝ Α ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΓΟ)
ΚΑΙ ΤΟ
ΗΘΕΛΑ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ(ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΑΝ ΕΙΧΕ ΕΚΔΟΘΕΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ,ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ BEST SELLER).
ΑΣ ΠΑΨΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΥΡΜΟΥΡΗΤΟ,ΤΟ ΔΥΣΟΙΩΝΙΣΜΟ,ΚΑΙ ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ.
ΕΔΩ ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ ΟΥΤΕ ΖΗΛΙΑ,ΟΥΤΕ ΦΘΟΝΟΣ.ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ,ΣΥΧΝΑ,ΜΕ ΚΙΝΗΤΡΟ ΤΗ ΖΗΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΘΟΝΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΛΛΩΝ,ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ ΧΟΛΗ.
ΕΝΩ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ,ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ.
ΠΕΡΙΚΛΗΣ

Κων/να said...

"6. «Μην πυροβολείτε τη νύφη» της Χρύσας Δημουλίδου (εκδ. Λιβάνη): 74 ψήφοι"
Τα αποτελέσματα για την ευπώλητη κα Δημουλίδου το 2006. Προφανώς δεν ψηφίστηκε. Μπορείτε να τα βάλετε με το αναγνωστικό κοινό αλλά όχι με την επιτροπή

Το ότι αγοράζουμε κάποια βιβλία δεν σημαίνει ότι τα θεωρούμε και αξιολογότερα άλλων. Σε ένα χρόνο αγοράζω 50-60 βιβλία αλλά ένα θα ψηφίσω.

Επίσης θα πρέπει να προσδιοριστεί και η λέξη αναγνώστης που προφανώς το ΕΚΕΒΙ θεωρεί κάποιον που έχει συστηματική σχέση με την ανάγνωση (και γιαυτό υποθέτω έδωσε τόσο σημαντικό ρόλο στις λέσχες αναγνωστών). Κάποιος που αγόρασε ένα βιβλίο κάποια φορά και το μισοδιάβασε μέλλον δεν θεωρεί ούτε ο ίδιος τον εαυτό του αναγνω΄στη και ίσως εκεί να είναι ο λόγος που η Δημουλίδου δεν ψηφίστηκε (μάλιστα ήρθε τελευταία)

Μην ξεχνάμε ότι μπορεί να πουλάνε τέτοιου είδους αναγνώσματα, αλλά σε βιβλιοφιλικά μπλογκς δεν έχουν καλή αντιμετώπιση (όποτε κάποιος τα διαβάει γιατί συνήθως δεν ασχολούνται καν)

Και τι εννούμε "ερωτικο-κοινωνικό μυθιστόρημα"; Αυτό που ο μπαμπάς μου έλεγε "βίπερ- νόρα";

Anonymous said...

Ελα μωρέ,
βαλτές κολλητές κότες της Τραυλού είναι, που νομίζει πως κάνει και λογοτεχνία!Τί κοτέτσι έχουν ανοίξει αυτές οι κακομοίρες και παίρνονται απο μόνες τους στα σοβαρα! Στον καθρέφτη τους κοιτιούνται κι απο μόνες τους αγαπιούνται!
Κρίμα που έχει ξεπέσει τόσο η λογοτεχνία. Κρίμα

Ταραντούλα said...

συγχαρητήρια αγαπητέ ανώνυμε για τον τρόπο χρήσης της ανωνυμίας σου!!!
τόσο το επίπεδο της έκφρασής σου όσο και οι απόψεις σου είναι ενδεικτικές για κάποιον που αντί να αρθρώσει λόγο καταφέρνει μόνο να ΚΑΚΑΡΙΖΕΙ κακόηχα!
Φαίνεται ότι οι δικές σου λογοτεχνικές επιλογές εκεί κατάφεραν να σε τοποθετήσουν

Anonymous said...

ΑΣ ΑΡΧΙΣΩ (ΧΩΡΙΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ,ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΛΕΩ ΣΕ ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙ,ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ)ΜΕ ΤΗΝ Κα ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ Κας ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ ΣΑΝ "ΠΥΡΟΒΟΛΗΜΕΝΗ ΝΥΦΗ" ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΤΙΤΛΟ.Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΝΤΡΟΠΗ.ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΤΙ?ΒΟΥΛΩΣΕ ΤΟ ΚΑΙ ΣΚΑΣΕ.ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΩΣΤΑ.ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ?ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ,ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ.
Ο - Η ΑΝΩΝΥΜΟΣ,ΑΡΧΙΚΑ,ΜΑΘΕ ΠΩς ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ,ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙΣ ΜΕ ΛΟΓΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ,ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΣΩ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΕΛΕΕΙΝΟ ΕΠΙΠΕΔΟ,ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΚΟΤΑ,ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΟΡΥΖΑ,ΚΑΙ ΑΠΛΩΣ ΚΡΩΖΟΥΝ ΒΡΑΧΝΑ.
ΛΥΠΑΜΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΠΟΥ ΡΙΧΝΩ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΜΟΥ ΤΟΣΟΣ ΧΑΜΗΛΑ,ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΣΟΥ,ΑΛΛΑ ΑΛΛΙΩΣ,ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ,ΧΑΙΡΟΜΑΙ ,ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΤΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΙΟΙ ΣΟΥ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΣΑΣ.
ΑΝ ΠΟΤΕ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΕΣΤΩ ΤΗΝ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΝΟΣ ΕΡΓΟΥ ΤΗΣ Κας ΤΡΑΥΛΟΥ,ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΕΙΣ.
ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΤΟΜΑ ΣΑΝ ΚΙ ΕΣΕΝΑ,ΠΟΥ ΠΕΤΡΟΒΩΛΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΠΕΤΡΟΒΟΛΗΘΕΝΤΩΝ.
ΓΙΑΤΙ ΜΑΘΕ,ΠΩς ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΡΠΟΥΣ ΠΕΤΡΟΒΟΛΟΥΝ ΟΙ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ
ΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΟΥ.
ΟΣΟΙ ΜΕ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ,ΘΑ ΠΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΕΣΩ ΤΟΣΟ ΧΑΜΗΛΑ.ΟΜΩΣ,ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑ-
ΖΕΙ,ΓΙΑΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ,ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ.ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ,ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΕΣΥ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΙΣ ΚΟΤΕΣ,ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΗΘΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ,ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΜΟΙΕΣ ΣΟΥ ΚΟΤΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΥΕΘΥΝΟΥΝ?ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΣΟΥ,ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΕΝΟΣ
ΒΓΑΖΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ.
ΜΟΝΟ ΝΤΡΟΠΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΛΥΠΗΣΗ.ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ:
ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ,ΝΑ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ,ΓΙΑ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΦΤΥΝΕΙΣ.
ΝΤΡΟΠΗ ΑΠΟΛΥΤΗ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΟΥ.
ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ,ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΩΝΥΜΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ
GRAFFIO

Τέσυ Μπάιλα said...

Υπήρξε πάντα ίδιον της υπέρμετρης ανοησίας η ευκολία να προσάπτει κανείς χαρακτηρισμούς!
Αντιθέτως, το μεγαλύτερο προσόν ενός σκεπτόμενου αναγνώστη είναι να ξέρει να επιστρατεύει την ανθρώπινη ποιότητά του σε κάθε πτυχή της κοινωνικής του συμπεριφοράς.
Στη δική σου περίπτωση, τόσο η συμπεριφορά όσο και ο τρόπος του λόγου σου το μόνο που καταμαρτυρούν είναι την κραυγαλέα σου ανεπάρκεια και προκαλούν θυμηδία.
Για την κ. Τραυλού όμως ισχύει το εξής,
"οταν δεν κάνεις το νάνο ανάμεσα στους νάνους είναι γι αυτούς πολύ οδυνηρό να αναγνωρίσουν και να παραδεχτούν το πραγματικό σου ανάστημα. Πόσο μάλλον όταν τους φέρνεις μιαν αυγή που το φως της μήτε να το διανοηθούνε δε θέλουνε"
φιλικά
μία κότα

Anonymous said...

Καλημέρα κοτέτσι.Γιατι εχω την αισθηση ότι εδώ κυκλοφορεί πολυ λιγότερο χιούμορ από εκείνο της ίδιας την κ. Χρύσας Δημουλίδου;

Pellegrina said...

είδηση: η βιβλιοκριτικός Μάρη θεοδοσοπούλου στην μπλογκόσφαιρα.
maritheodo.blogspot.com

Anonymous said...

Συμφωνώ απόλυτα με την αλανιάρα για την έλλειψη χιούμορ. Η λογοτεχνία είναι έκφραση. Είναι πάθος. Είναι άγγιγμα ψυχής, δίδαγμα, ανάταση. Κάτι απ' όλα και όλα μαζί. Καθένας που καταπιάνεται με αυτή την τόσο ευρεία έννοια και παίρνει αφενός τη συγκατάθεση ενός εκδότη για να του εκδώσει το έργο, αφετέρου τη συγκατάθεση και την αποδοχή κάποιου - του όποιου - κοινού σημαίνει ότι πέτυχε το στόχο του. Η Λογοτεχνία είναι μια τεράστια αγκαλιά και χωράει πολλούς όπως σήμερα πια είναι πολλοί οι τρόποι έκφρασης και ποικίλλη η θεματολογία απ' την οποία μπορεί κανείς να επιλέξει τις δικές του αναφορές. Ακόμη και τα περί ... κοτετσιού αποδεικνύουν πόσο υποκειμενική υπόθεση είναι η λογοτεχνία. Εδώ υποκειμενική υπόθεση είναι ακόμη και η ιστορία που θεωρείται το πιο αντικειμενικό είδος γραφής. Συνεπώς, ειρήνη ημίν!! Σε όποιους αρέσουμε. Αυτό που κάνω, το υπηρετώ τιμίως και ευσυνειδήτως συνεπώς κοιτώ τον εαυτό μου στον καθρέφτη και αντικρύζω ένα έντιμο πρόσωπο. Δεν μπορώ να υποχρεώσω κάποιον να με διαβάζει, δεν έχω το δικαίωμα να επιβάλλω την παρουσία μου. Όστις θέλει, οπίσω μου ελθή και λουρί δεν φορώ σε κανέναν. Όμως, θεωρώ ότι πρέπει να είμαστε όλοι μας περισσότερο προσεκτικοί όταν διαβάζουμε τον πνευματικό κόπο κάποιου και ιδίως όταν τον κρίνουμε. Από την πλευρά του συγγραφέα θα πω ότι ακόμη και ένα κακογραμμένο βιβλίο απαιτεί μεγάλο κόπο για να γραφτεί, γι'αυτό και όλοι μας, είτε από το μετερίζι του αναγνώστη είτε από το μετερίζι του κριτικού καλόν είναι να είμαστε καλοπροαίρετοι και να μιλάμε με επιχειρήματα όταν εκφράζουμε την άποψή μας.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία στο ιστολόγιο. ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΤΡΑΥΛΟΥ

Anonymous said...

Το εξοργιστικό στη σημερινή ελληνική εκδοτική σκηνή είναι η υπερίσχυση τέτοιων βιβλίων, τα οποία με τα καλολογικά τους στοιχεία, τις ωραίες προτάσεις τους και τις γλυκερές καταστάσεις που περιγράφουν χαιδεύουν τα κεφαλάκια των νεοελλήνων που γυρνάνε σπίτι από τη δουλειά πηγμένοι και πέφτουν με τα μούτρα στις εύπεπτες ιστοριούλες. Βγάζω το καπέλο στους συγκεκριμένους εκδότες-επιχειρηματίες που τα εκδίδουν. Ξεκίνησαν από το χωριό με τρύπια παπούτσια κι έχτισαν αυτοκρατορίες, ύστερα βγήκαν να τις καμαρώσουν στα μεσημεριανάδικα. Αν όμως υπήρχανε μόνο τέτοιοι εκδότες η λογοτεχνία θα ήταν ακόμα σ΄ ένα μεσαίωνα. Γιατί η λογοτεχνία πάει μπροστά με ρίσκα, με βιβλία που οι κύριοι αυτοί θα απέρριπταν χωρίς δεύτερη συζήτηση. Κι αυτοί που σπάνε τη μούρη τους, γράφουν δύστροπα και το παλεύουν αλλιώς δεν θα δούνε το ονοματάκι τους σε καμιά λίστα. Έχουμε τα βιβλία που μας αξίζουν...

Pellegrina said...

son: η Μάρω Δούκα στη συνέντευξή της (που εχει δημοσιευτεί σε αυτό εδώ το μπλογκ) είπε ότι αυτοί που γράφουν έτσι όπως λες (γλυκερά κλπ), στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να γράψουν αλλιώς. Νομίζω ότι συμφωνώ μαζί της (ιεροσυλία!), αλλά θα πρόσθετα ότι ισχύει και το αντίθετο: νομίζω ότι αυτοί που γράφουν "αλλιώς"(όχι γλυκερά) δεν μπορούν να γράψουν "έτσι" Μπορούν βεβαια να το μιμηθούν για λίγο (οι "αλλιώς" είναι πιο υποψιασμένοι και πιο καταρτισμένοι γλωσσικά, μπορούν να παίξουν με το ύφος) αλλά δεν αντέχουν για πολύ, δεν μπορούν να εκφράσουν τίποτα γνήσιο σε αυτή τη γλυκερή γλώσσα. Πρόκειται για διαφορετική σχέση με τη γλώσσα, ίσως και για διαφορετική προ-γλωσσική δόμηση του εγκεφάλου. (παρακινδυνευμένο το ξέρω, αλλά δεν πειράζει, γι αυτό είναι τα μπλογκ!)

Κων/να said...

θα συμφωνήσω με την κα Τραυλού. ΤΟ έχω γράψει και θα το γράψω αρκετές φορές ακόμα, δεν μπορεί ο καθένας να ακυρώνει τη προσπάθεια του άλλου. Οταν γράφεις κάποιο βιβλίο βάζεις ένα κομμάτι του εαυτού σου και (φαντάζομαι) πληγώνεσαι όταν κάποιος μιλάει άσχημα εναντίον του. Οι συζητήσεις με ποδοσφαιρική ορολογία (τύπου στημένα πρωταθλήματα, πληρωμένος διαιτητής) ακυρώνουν το νόημα της λογοτεχνίας. Και εγώ δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται το α ή το β βιλίο να αρέσει σε κάποιους αλλά δεν του κατηγορώ και ως εγκάθετους ή βαλτούς. Και το ότι πήρε τέτοια τροπή η συζήτηση νομίζω ότι οφείλεται καθαρά στη γλώσσα που επέλεξε να χρησιμοποιήσει ο κριτικόχρωμα.

Anonymous said...

Λυπάμαι που θα το πω, αλλά σ΄αυτό το ιστολόγιο μίλησε το γονίδιο του Έλληνα. Η κατακραυγή της όποιας προσπάθειας και της όποιας καταξίωσης είναι παντιέρα. Προσωπικά θεωρώ ότι αρκετοί απ' όσους τοποθετήθηκαν δεν έχουν διαβάσει βιβλίο μου. Λογοτεχνία δεν σημαίνει ούτε οχετούς ύβρεων ούτε περιθώριο. Αλίμονο αν ήταν έτσι! Τότε θα απορρίπταμε τον Ντοστογιέφσκι, θα απορρίπταμε τον Ιούλιο Βερν, θα απορρίπταμε τον Ξενόπουλο (παρότι κι αυτός στην εποχή του άκουσε τα ... σχολιανά του) από τους αντίστοιχους ψευδοκουλτουριάρηδες. Η λογοτεχνία είναι ο επιτυχής συνδυασμός του πρωτότυπου θέματος με τα κατάλληλα εκφραστικά μέσα, για να μιλήσω και ως επιστήμονας της λογοτεχνίας όπως είναι η επιστημονική μου ιδιότητα, εκτός κι αν αμφισβητείται και αυτή στην προσπάθειά μου να μεταδώσω την ιδέα που επιδιώκω στο μέσο αναγνώστη, μιλώντας του με εκφραστικούς και υφολογικούς τρόπους που θα τον αγγίξουν. Είναι διαφορετικό πράγμα να κάνει κάποιος δοκίμιο και διαφορετικό η λογοτεχνία που απευθύνεται, όπως είπε πολύ σωστά ο Στρατής Μυριβήλης στην καρδιά και όχι στο μυαλό, για όσους ξεχνούν ότι η λογοτεχνία ενέχει και το ρόλο της "ψυχαγωγίας" με την ευρεία έννοια του όρου, την "παιδευτική". Ως θεωρητικός της λογοτεχνίας που έχω λιώσει αρκετά παντελόνια σε έδρανα πανεπιστημίων όφειλα να επισημάνω αυτά τα πράγματα μόνο και μόνο γιατί το "παραξηλώνουν" με τις αυθαίρετες τοποθετήσεις τους κάποιοι.ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΤΡΑΥΛΟΥ

Anonymous said...

Να, λοιπόν, που όσοι έχουν λιώσει παντελόνια στα θρανία και είναι «επιστήμονες της λογοτεχνίας» έχουν σίγουρη την επιτυχία. Απ' αυτό κρίνεται η ποιότητα της γραφίδας...
Καλή επιτυχία
Η κουλτούρα
ΥΓ: Το προηγούμενο post επιβεβαιώνει πλήρως όσα υποψιάζεται κανείς.

Ταραντούλα said...

Ειλικρινά λυπάμαι πολύ Πασχαλία που ασχολείσαι ακόμα με ανόητα, κακεντρεχή και υστερόβουλα σχόλια, πέφτοντας σ΄ ένα επίπεδο που όσοι σε διαβαζουν ξέρουν ότι δεν έχει καμιά σχέση με εσένα.
Αν Η περίφημη "διανόηση" και κουλτούρα της ελληνικής λογοτεχνίας που θεωρεί την άκριτη κρίση προσόν και τη λογοτεχνία δικό της απόρθητο κάστρο, δεν σε δέχεται είναι από δική της αναξιότητα που δεν μπορεί να δει την τύφλα της μπροστά της όπως συχνά και στο παρελθόν έχει κάνει πολλάκις!
Ανώνυμοι κριτές διχως κρίση, γεμάτοι κακοήθεια και εμπάθεια συνεχίζουν το εύκολο έργο τους. Εσύ γιατί ασχολείσαι; Δεν χαίρεσαι που δεν ανήκεις σ΄αυτούς;

Βαγγέλης Μπέκας said...

Όσο η Πνευματική Ηγεσία τσακώνεται για το χρυσό αυγό
Οι εκεί ΠΑΝΩ με άνεση θα μας πατούνε στο λαιμό

Anonymous said...

Αν η γνώση δεν εξασφαλίζει τη σοφία φαντάσου, αγαπητέ son said, said πόσο πιο ανεπαρκείς είναι αυτοί που δεν τη διαθέτουν καθόλου και υποκρίνονται ότι γνωρίζουν τα πάντα...
Εξάλλου, την επιτυχία κάθε συγγραφέα τη χαρίζει η βιωσιμότητά του στο χρόνο και όχι εσύ.
ΜΙΑ ΑΔΑΗΣ